Corel FORUM

MR240760 · Znawca Dołączył: 23 Mar 2009 Posty: 192 Skąd: GOOGLE

Mam problem z wykonaniem ramki prostokątnej w opcji wypełnienie tonalne. Nie mogę ustawić ,żeby był jednakowy margines przy wypełnieniu prostokąta . Po bokach jest a u góry nie ma http://www.fotosik.pl/pok...5085d53267.html .Z góry zięki za pomoc

Shame

Takie historie tylko metamorfozą. albo makrem, które robi wewnętrzny glow.

Po kolei - rysujesz dwa prostokąty, gdzie wewnętrzny miałby mieć wymiary "końca gradientu", czyli granicę zanikania koloru. Ustawiasz kolor jego konturu na biały. Kontur zewnętrznego prostokąta robisz niebieski. W obu przypadkach prostokąty nie mają wypełnienia, tylko kontur. Teraz wybierasz z narzędzi Metamorfozę, wskazujesz na jeden prostokąt i przeciągasz na drugi. Teraz zostało tylko ustawić odpowiednią ilość stopni metamorfozy - im więcej tym ładniejszy gradient.

chezare

Wypełnienie tonalne.

Jak się nie daje, to trzeba pokombinować :-)

Shame

Podzieliłeś figurę na trójkąty, prawda? Szczwany lis ;-)

chezare

Nie prawda :-)

Podzieliłem ale nie na trójkąty.
No cóż, wypełnienie kwadratowe nie nadaje się do prostokąta :-)

Zrobiłem obrys i podzieliłem tak:

Przez chwilę pomyślałem, że może mój sposób choć z całą pewnością znacznie bardziej pracochłonny obroni się tym, że dokument będzie lżejszy, w końcu przejście tonalne to w pliku tylko przepis, a metamorfoza, to setki figur, ale dopóki metamorfozy się nie rozłączy, to też jest to tylko przepis. Jak metamorfozę się od obiektów które posłużyły do jej zrobienia odłączy, to plik jest znacznie większy, jak jest nierozłączona, jest delikatnie mniejszy.
Metamorfoza jest najlepszym sposobem do osiągnięcia tego efektu.
Jest najlepszym sposobem, bo Corel przez 18 wydań programu nie potrafi zrobić tonalnego wypełnienia prostokątnego.
Mam Shame dla Ciebie zagadkę :-)

Na tym obrazku nic nie dzieliłem i zastosowałem wypełnienie tonalne pt. Square. Jak? :-)

bidon184

ja też nie do końca zgadzam się z Shame,corel ma gradient umożliwiajacy taki myk ,jest to ostatni gradient o nazwie wynik,zamieniamy go na wypełnienie kwadratowe i wychodzi nam oto takie cudo,ja to tak na szybkiego zrobiłem ,ale mozna np jeszcz kontur w obiekt zamienic i dopieścić :-)

kwadrat.cdr

Pobierz Plik ściągnięto 91 raz(y) 21.6 KB

chezare

Ja się akurat z Shame zgadzam. Powiedz mi Bidonik jak mam to zrobić w 12? :-)

Zrób to samo na prostokącie, może ja się niesłusznie czepiam Corela?

bidon184

aaaaa w prostokącie ,kurczaczki ni doczytałem upsss :oops:

Shame

Trójkąty, trapezy, co za różnica ;-)

Ale zgadłem :-P

Odnośnie tego Twojego ostatniego screena, to przyznaję, że nie mam pojęcia. Próbowałem na wszystkie sposoby, wpadłem też na jeszcze jeden:

Chociaż ten byłby najbardziej obszerny rozmiarem, bo mesh to w końcu bitmapa :-/

Twój sposób to nie mesz - w narożnikach brak zaokrąglenia wypełnienia. Nie wiem jak to zrobiłeś. Próbowałem też tworzyć kwadrat z wypełnieniem kwadratowym, dawać nad niego inny z soczewką i blokować. Tak zblokowany obraz chciałem rozciągnąć i chociaż daje się, to niestety szerokość gradientu również ulega rozciągnięciu i np. prz pionowych ścianach jest szerszy niż przy poziomych. hm W takim razie uchyl rombka tajemnicy, jeśliś łaskaw :-P

chezare

Doszliśmy do całej palety możliwości zrobienia tego efektu :-)

Prawda jest taka, że większość efektów typu przeźroczystość, cień, siatka, to efekty rastrowe. W dokumencie zajmuje to mało miejsca bo przechowywany jest tylko przepis jak to wyświetlić. Kiedy jednak trzeba zrobić z tego np. pdf, to już nie koniecznie mesh z AI będzie taki sam jak z Corela. Myślę, że wszystkie wypełnienia tonalne są jakąś pochodną metamorfozy, choć przypadek prostokąta tego nie potwierdza?
Co do zagadki, to byłeś blisko :-)

ROZWIĄZANIE ZAGADKI :-)

Shame

Oj oj, chez, nieładnie :evil:

Mówiłeś, że niczego nie dzieliłeś. A to jednak dwa kadry, a nie jeden obiekt. Myślałem, że takie było założenie :cry:

Nie mniej jednak mamy już co najmniej 4 różne sposoby na zrobienie tego efektu. Dodam, że piątym byłoby makro tworzące "inner shadow/glow", którego niekiedy używam. No i oczywiście stara dobra bitmapa, czyli narysowanie prostokąta > zdublowanie go > MOCNE pogrubienie konturu dubla > zamiana na bitmapę > rozmazanie (najpewniej gaussowskie) > umieszczenie rozmazanej bitmapy w kadrze pierwszego prostokąta LUB przycięcie bitmapy.

W sumie aż 6 możliwości. Ktoś jeszcze ma jakiś pomysł? :mrgreen:

PS.
Należałoby nadmienić, że jedynie 3 z tych metod (metamorfoza, makro i rozmazana bitmapa) nie są selektywne i nadają się do takich zadań:

dances

chezare

Nie dzieliłem, wręcz odwrotnie, rozmnożyłem :-)

Shame

Nazywaj to jak chcesz - 2 obiekty zamiast 1. W pierwszym podejściu miałeś 5 obiektów, zamiast 1. Niestety, Chez, w tym wypadku mniej znaczy więcej ;-)

Tak czy inaczej, wszystkie te sposoby są dobre. Może jak znajdę moment to dla zabawy sprawdzę wielkości plików dla każdego z tych rozwiązań. Jestem ciekaw...

Shame

OK, więc sprawdziłem 5 z 6 sposobów, gdyż akurat nie mam pod ręką tego makra do wewnętrznych cieni. Testy przeprowadzałem na prostokącie 100×200 mm, w którym wewnętrzny margines z gradientem miał 10 mm. Gradient od fioletowego do białego. Ewentualne bitmapy były w 300 dpi. Każde z nich eksportowałem do PDF/X-1a.

Wyniki przedstawiają się następująco:

1. Gradientowane trapezy - 478 kB

2. Kadrowane gradienty - 478 kB (o bajty większy niż miejsce 1.)

3. Metamorfoza - 480 kB (50 kroków)

4a. Rozmyta bitmapa przycięta - 587 kB

4b. Rozmyta bitmapa w kadrze - 588 kB

5. Wypełnienie siatkowe - 846 kB (10x20 węzłów sieci)

Jak widać, i jak mówił Chez, gradienty "systemowe" zajmują najmniej miejsca, chociaż dla metamorfozy różnica jest marginalna, a nie zapomnijmy, że cięciem figury na plasterki i wypełnianiem jej nie zrobimy wygiętych obiektów i dziwacznych figur, a jedynie figury proste.

Jak wspomniałem, makra nie sprawdzałem, ale bazuje ono na przezroczystości teksturowanej, więc zapewne plasuje się gdzieś w okolicach sposobu z bitmapą.

chezare

Shame nie czepiaj się że prostokąt zrobiłem z dwóch, metamorfoza to setki prostokątów :-)

Co do wielkości plików, to rozłącz metamorfozę, żeby przestała być matematycznym wzorem i stała się setkami obiektów, przekonasz się, że polegnie z kretesem :-)

Makro bym z tej zabawy wyłączył, bo to nowa funkcjonalność, równie dobrze można porównywać wyniki tego eksperymentu przeprowadzone w dwóch różnych programach :-)

Shame

chezare

Temat można było zamknąć już parę dni temu :-)

Ja oczywiście jak pisałem o wielkościach plików, to wcześniej sprawdziłem, bo czasami rzeczywistość odbiega od tego o czym jesteśmy przekonani i ja zdaję sobie z tego sprawę.
Nieruszana metamorfoza zajmuje mniej miejsca niż rozłączona. Różnice w wielkościach dokumentów rosną wraz ze wzrostem ilości kroków z których metamorfoza powstała, jeśli tych kroków jest niewiele, to różnica jest minimalna.
metamorfoza