Corel FORUM

F-Głowy

Czy wiecie jak zrobić kontur, który składałby się z samych kółek/kropek?
Tworzę prostokąt ale w nim kropki robią się rozciągnięte, o takie:

Przypominam że prostokąt został narysowany tak od razu (nie był po narysowaniu rozciągany, modyfikowany itd). A nie mogę uzyskać na nim kropek - uzyskuję na nim rozciągnięte elipsy

marak

Shame

Moim zdaniem łatwiej jest użyć Metamorfozy - zrobisz dwie kropki (takiej wielkości, jakiej chcesz), zrobisz miedzy nimi metamorfozę - otrzymasz rząd kropek), następnie dopasujesz grupę metamorfozy do krzywej (tej która ma być kropkowana), ustawisz koniec i początek i gitara. Skłaniałbym się to tego sposobu z dwóch względów: 1) masz pełną kontrolę nad częstotliwością kropek; 2) masz kontrolę nad wielkością kropek. Niestety, nawet w X6 nadal jest ten problem, że krzywa, której styl został ustawiony na przerywaną kropkowaną generuje tylko kwadraciki, a kiedy ustawia się zaokrąglone końcówki dostaje się "fasolki". Ja stawiam w takich sytuacjach na metamorfozę. Chyba wyjadacze tego forum się zgodzą ;-)

chezare

Ja się zgadzam, choć uważam że F sobie jaja z nas robi.
Na wszelki wypadek narysowałem :-)

KROPKI

s-p-i-n

F-Głowy Ty patrz jaki styl masz - kreski a nie kropki więc...

bidon184

to chyba nie ma znaczenia styl,zresztą ja osobiście uważam że po co Corel miałby twozyć okrągły kontur???to bezsensu,bo to raczej nie byłby już kontur tylko taka jakby ramka,no nie wiem ,ale dla mnie kontur musi mieć częsci proste

F-Głowy

bidon184

F-Głowy jak mi wytłumaczysz jaki sens ma kontur okrągły to ,nawet ja choć jestem z natury leniem będe psioczył na Corela i pisał do nich o wytłumaczenie,bo powiem Ci tak,nawet w tak rozbudowanych programach jak programy flashowe nie ma konturu z okręgów,więc nie czepiaj się Corela bo0 to jest ossesek w porównaniu z flashem,skoro nawet taka firma jak Adobe uznała że kontur ma się składać przynajmniej z jednej prostej to wybacz ale Corel ni jest firmą która ma argumenty żeby temu zaprzeczyć,przynajmniej narazie,ale to moje zdanie,to tyle :mrgreen:

Bogumila M.

Tworzę prostokąt, przekształcam go w krzywe, wybieram Styl linii (ikona na pasku) i mam kropki. Rozciągam na wszystkie możliwe strony żeby mieć jajka i nic, ciągle kropki. Kwadratowe, ale kropki. Gdy prostokąt ma oczekiwane wymiary przekształcam kontur w obiekt, zaznaczam wszystkie węzły, klikam ikonę Przekształć w krzywą (łuk z dwoma kółeczkami od których odchodzą strzałeczki), a następnie Węzeł symetryczny i dostaję absolutnie krągłe kółeczka. Coś robię nie tak?

marak

Bogumila M.

Kształt kropek zależy od użytej czcionki. Arial czy Swiss mają kropki kwadratowe, ale już poczciwy Times New Roman okrągłe.

chezare

Wszystko robisz dobrze, jedynym mankamentem takiej metody może być Twój ulubiony komunikat, który w pewnym momencie zobaczysz, informujący o tym, że obiekt jest zbyt złożony :-)

Przepis jest albo niedokładny, alb nie działa w X3. Efektem są takie figury, też ładne :-)

F-Głowy

Bogumila M.

A mógłbyś pokazać widok szkieletowy z zaznaczonymi węzłami? Bo ewidentnie jeden zostaje ostry. Ja sprawdzałam w tym co mam, czyli Corel X5, i takich jaj nie mam.

marak

Bogumiło! Pisałem na początku, ze to zależy od wersji Corela. W "11" działało dobrze. Być może w X5 znów to poprawili. Ale w X4 otrzymujesz coś takiego jak pokazał F-głowy.
Idąc dalej, jeśli tak otrzymaną krzywą rozdzielisz na pojedyńcze kropki (ctrl-K), i zaznaczysz jedną z nich to Corel wyświetli Ci komunikat, że kropka ma tylko 3 węzły. Ten czwarty, który zostaje jako ostry jest niewidoczny. Nie da się go przesunąć, zmienić itp.
:mrgreen:

Jest to najprawdopodobniej nowy typ węzła, wymyślony przez Corela po to by życie było ciekawsze a teorie, że parzyste wersje Corela są do d.., były prawdziwe.

chezare

Zaraz nieprawda? W różnych wersjach jest po prostu różnie, albo zależy to od jakichś ustawień o których nie było tutaj mowy?
W X3 w widoku szkieletowym ten kształt wygląda tak:

Tak naprawdę są dwie krzywe, ta druga jest tak krótka że jej nie widać. Razem mają podobno 11 wierzchołków, chociaż skacząc tab naliczyłem chyba 5.
Jak linia nie jest prostym odcinkiem jest jeszcze ciekawiej.

Zainspirowany tematem pomyślałem, że może da się do rysowania szlaczków użyć czcionki i narzędzia dopasowania tekstu do krzywej. Z kropkami jest nie najgorzej z bardziej złożonymi wzorkami póki co marnie to wygląda, ale to może być kwestia źle spreparowanego fontu, Corel za dużo możliwości w tej dziedzinie nie daje.

Artur Miernik

Kropki robię,
kropki robię,
już mi bieda
nie dobodzie.

Kwadrat ze sprajem na konturze.

Nie, nie, to wszystko jakoś tak na około. Rozwiązałem to inaczej: Po prostu trzeba stworzyć sobie pociągnięcie pędzla, a dokładniej rozpylacz taki, jakiego potrzebujemy — w naszym przypadku kropkę. I… użyć go na obiekcie. To wszystko.

Robi się tak:

rysujemy obiekt, któremu chcemy nadać kropkowany* kontur,
rysujemy kółko o docelowej wielkości i barwie, to ono będzie powtarzalnym elementem konturu. Koło zostawiamy zaznaczone,
otwieramy paletę środków artystycznych — możemy ją wygmerać tutaj: menu Okno → Okna dokowane → Środki artystyczne;
klikamy w tej palecie na ikonę dyskietki, zaznaczmy opcję (*) Rozpylacz obiektów i potwierdzamy;
na końcu listy w palecie Środków artystycznych pojawił się kolejny obiekt — oczywiście kropka. Tak! Właśnie utworzyliśmy spray z naszej ulubionej kropki;
teraz przeciągamy nasz nowy „szpraj” z palety na obiekt, któryśmy narysowali na samym początku i…
wpadamy w nieukrywaną dumę: obiekt okazuje się posłuszny i rozmnaża nasza kropkę wzdłuż całej swej krawędzi;
i w tym momencie szalejemy twórczo: włączamy narzędzie środków artystycznych — skrót [i] i za pomocą paska kontekstowego zmieniając wielkość, odstępy i ułożenie kropek na konturze, aż wreszcie…
promieniejemy uśmiechem. Jesteśmy zadowoleni, bo nie wyrzuciliśmy pieniędzy na Illustratora, tylko wydaliśmy ledwie co na pożyteczny program. I dopiero teraz czujemy się naprawdę dumni, toteż bierzemy zwolnienie.

Tak robimy kropki. Punkty 1—7.

Pasek kontekstowy. Z niego sterujemy. Patrz punkt 8.

Uwagi…
Istnieje sposób na odrobinę szybsze** wykonanie powyższej pracy, ale opisałem rzecz w takiej kolejności jak do niej dochodziłem za pierwszym razem.
Ponadto, sztuczka ma drobną niedogodność. Otóż zmiana barwy tak zakonturowanego rozpylaczem obiektu pociąga za sobą także zmianę barwy rozpylacza. W końcu rozpylacz ten nie jest zwykłym konturem lecz obiektem pełna gębą. Wówczas wystarczy oddzielić [Ctrl]+[K] obiekt od rozpylacza. Wtedy możemy niezależnie manipulować zabarwieniem tak obiektu jak i rozpylacza.

_______
* — oczywiście równie dobrze mogą być to gwiazdki, muchy, kluski, perełki tudzież duperełki.
** — ciekawe kto pierwszy na niego wpadnie?

Bogumila M.

Artur Miernik

bidon184

yyy,w Macromedi kropki to efekt nie kontur jako taki,w AI to nie wiem,natomiast wiem jedno o czym wcześniej pisałem,dla mnie kontur musi mieć jedną linie prostą,ale to ja więc pewnie się ze mną nie zgodzicie,to tyle w tym temacie więcej się już nie będe wymądrzał :-)

chezare

To wszystko prawda, tylko wydaje mi się, że ten zabytek nie jest produkcji Corela, tylko Mikrosoftu.
Pomysł Artura fajny, ma tylko jedną wadę, w X3 nie działa, chyba że coś źle robię?
Nie mogę zmienić odstępów między obiektami.

Artur Miernik

Żebyśmy zdrowi byli!
Obawiam się, że rozważamy tu odwrotność problemu pewnego milicjanta, po którego przyjechali krzepcy panowie z białym kaftanem wiązanym na plecach. Zapytali go czemu demoluje chodnik i wyrwane z niego płyty wrzuca do stawu. Wyjaśnił im, że rzuca kwadratami, a na wodzie robią się koła. A on chce kwadraty! Pokiwali ze zrozumieniem, ale kaftan nałożyli.

Tak, kontur to kontur :)

F-Głowy

Artur, świetnie rozpisane. Co za formatowanie tekstu i wyobraźnia!

Ale czy mi się wydaje czy Twój KWADRAT jest strasznie nierówny w tych kropkach?

chezare

F, nie wszystkie kropki trafiły w narożniki prostokąta i stąd masz zaburzenia widzenia :-)

Obawiam się, że tak samo jest w każdym innym programie graficznym.
Artur, ja się generalnie z Tobą zgadzam i podobnie jak F podziwiam elegancję :-)

To co napisałem o autorze stylów kresek bardziej wzięło się z logiki niż konkretnej wiedzy. W wielu programach, które z rysowaniem nie mają nic wspólnego spotkałem takie predefiniowane style linii.
Odstępy już mogę zmieniać, choć nie wiem dlaczego wczoraj nie mogłem tego zrobić? Używałem tych narzędzi wiele razy, choć przyznam że do moich ulubionych nie należą :-)

No i jeszcze jeden drobiazg. Spróbuj jakąś kobietę postarzyć o 6 lat. Jak Ci po takiej operacji dodawania wyjdzie więcej niż osiemnaście, to możesz zacząć myśleć i to szybko o ewakuacji :-)

Windows jest o kilka lat starszy od Corela i to Corel korzysta z interfejsu Windowsa, a nie odwrotnie :-)

Co do proponowanych tutaj rozwiązań, Twój jest najprostszy. Trzeba tylko pamiętać żeby skopiować pliki w razie np. reinstalacji oprogramowania.

Artur Miernik

Bo przyszła do niego wróżka zębuszka.
Istotnie, koślawy jak zęby emeryta. Ale czemu sprawia takie wrażenie, bo nie jest nierówny — o tym za chwilę.

Piszę jak jest, czyli — badamy.
Narysowałem następny (tamtego kwadratu nawet nie zapisywałem) i też wygląda krzywo. Ale krzywy nie jest. Zachęcam do oględzin:

Krzywo / prosto.
Przypatrz się podglądowi szkieletowemu.

A jednak prosto.
Pokolorowanie kwadratu pomaga.

Widziane to nie to samo, co postrzegane.
A teraz wyjaśnienie: bo to jest złudzenie optyczne. Fiksuje nie oko, lecz mózg*. Ale… od początku.
Człowiek — nie zwierzę i rodzi się bez umiejętności, musi się wszystkiego nauczyć i proces ten trwa latami. Nawet patrzeć musi się najpierw naumieć. Musi wyedukować się barw, przestrzeni, i rozróżniania pionów i poziomów. Mając to przechodzi do regularności i rytmów. Na przykład do figury, takiej jak nasz nieszczęsny kwadrat.
Rozpoznany i skodyfikowany kwadrat staje się rozpoznawalnym wzorem — strukturą. Tyle, że jest to struktura złożona. Składa się z niewyraźnych, bo wykropkowanych pionów i poziomów (to też struktury), oraz z wierzchołków (także struktur). Może się zdarzyć, że rytmy nie schodzą się w miejscach, które są kluczowe dla prawidłowego rozpoznania całej figury. Jeśli te proste struktury musimy z trudem składać, bo np. są niewyraźne, albo tracą rytm (nierówne odstępy na krańcach), to możemy ich do końca nie poskładać w strukturę główną. Tak jest z powyższym kwadratem.

No tak, ale co ja mam robić?
Przyznam, że to, co poniżej, piszę „na pałę”, bez sprawdzania. Nie chce mi się. Zagadka brzmi: jak zrobić, żeby mózgowi zasugerować, że mamy do czynienia nie z chaosem, lecz z uporządkowaną figurą?
Po pierwsze, ale tylko od biedy, należy zagęścić kropki, zmniejszając odstępy między nimi. Wówczas poszczególne ciągi kropek będą postrzegane jako linie, a całość jako kwadrat. No może nieco niedokładny na rogach.
Po drugie i od rozumu, należy się zastanowić, co sprawi, że mózg zacznie identyfikować niepełny obiekt jako kwadrat? Ano — narożniki. Przecież wystarczy, że postawimy po jednej kropce w każdym narożniku i to już wystarczy, że będziemy myśleć o kwadracie i o niczym innym. I tu żadne łączenie rogów liniami nie jest potrzebne. Żadnych dodatkowych kresek, czy kropek. Cztery kropki robią kwadrat.

Trzeba więc skorelować odstępy pomiędzy kropkami oraz rozmiar konturowanego nimi kwadratu tak, żeby w środku każdego z rogów znalazła się kropka. To wszystko.

Prościej?
Obwód kwadratu musi być wielokrotnością odległości między kropkami. I to bez reszty.

P.S. Cieszę się F-Głowy, że zmieniłeś identyfikator oraz ikonę. Wydoroślałeś przez te parę lat.

__________
* — Zachęcam do lektury książek z dziedziny psychofizjologii widzenia. Są fascynujące.